گویا قصه دیکتاتورها و ادامه دهنده گان راه
دیکتاتورها کپی برابر اصل یکدیگر است! حمله عواملی شناخته شده، فحاش و دریده به
منتقدین و سپس بیان این مساله که فرد مورد نظر ارتباطی به گروه ما ندارد و احتمالا
توطئه از طرف دشمن است. سپس افشای اینکه فرد فحاش، یار غار خودشان است و باز هم
هوچی گری طرفداران دیکتاتور و دیکتاتورزاده! چنین بی شرمانی محمد مختاری را کشتند
و افرادی از همان گروه، سپس تشییع جنازه ش کردند و قاتل را دژمن قلمداد نمودند!
چنین بی شرمانی به زندانیان سبز فحاشی میکنند و سپس افرادی از همان گروه فحاشان را
دژمن قلمداد میکنند! دیکتاتورها و دیکتاتورزاده گان همواره به چاقو کش (چه حقیقی،
چه مجازی) و دژمن نیاز دارند. بقای آنها در گرو این دو رکن است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر